Perfectionisme is een kwaliteit! Dat is absoluut een feit. Je hebt een gedrevenheid die niet mis is, voelt je met alles en iedereen betrokken en je kent een groot verantwoordelijkheidsgevoel.
Maar dit alles zit je bij “het moeder zijn” toch in de weg. Want het ouderschap vraagt soms, of misschien wel juist vaak, om los te laten. Om dingen te laten gebeuren zoals ze gebeuren. Want kinderen zijn niet voorspelbaar en dat wil je ook eigenlijk niet. Je wilt je kinderen vooral kind laten zijn, hun creativiteit tot uiting laten komen en vooral genieten van het kind zijn.
En je weet dat als moeder, maar je vindt het zo ontzettend lastig om dat perfectionisme los te laten.
Perfectionisme loslaten? Ik leer het je
Iets niet meer doen, kan alleen als er iets anders voor in de plaats komt. Met andere woorden: als jij niet meer de perfectionist bent in optima forma, wat doe je dan wel? Ons brein heeft namelijk een doel nodig. Dat doel gaan we dus eerst bepalen om van daaruit te kijken wat je tegenhoudt om het zo te doen zoals je het zou willen doen. Dit antwoord is een nieuw inzicht dat jou toegang geeft tot de gewenste verandering. En wat bereik je dan? Het gevoel dat jij goed bent zoals je bent met al je plussen en minnen. En een moeder die zo in het leven staat… daar doe je elk kind een heel groot plezier mee!
Voorbeeld uit mijn praktijk
Deze moeder schuift bij me aan tafel met een waslijst vol zaken die haar functioneren belemmeren: mijn hoofd zit zo vol, ik pieker zo veel. Ik hou van structuur, ben goed in lijstjes maken. Mijn hoofd zit vaak vol met mijn lijstjes en alles wat ik ‘moet’.
De lat ligt hoog als perfectionist
Ze legt de lat hoog voor zichzelf omdat ze vindt dat ze allemaal zelf moet doen. Deze verwachtingen van haar zelf maken het ook lastig voor haar om zaken aan haar partner over te laten. Omdat ze vindt dat alleen haar manier de beste is.
Maar dat zorgt ervoor dat ze wel heel erg veel ballen in de lucht moet houden.
Ze vertelt dat ze daar vroeger op school ook al last van had. Een 6 was niet goed genoeg. “Ik had wel vriendinnen op school maar voelde me toch anders dan de anderen. Ik voelde me snel buitengesloten, alsof ik er toch niet helemaal bij hoorde.”
Faalangst voorkomen
Ik zie bij mijn dochter ook al een soort van faalangst ontstaan: ze is nu op school al bang om fouten te maken. Ik gun haar iets anders! Hoe kan ik haar helpen en voorkomen dat zij hier de rest van haar leven last van heeft?